tak, tak jestem powalona, znów wszystko sobie zepsuję, a raczej zepsułam
łącznie z równowagą psychiczną. gratulujemy.
po co mi to było?
miejmy nadzieję, że z bólem ręki zniknie również rozchwianie emocjonalne.
bezsensu. czemu się nie słuchałam koleżanki?
ale to dziwne, przypadkiem natrafiłam na tego bloga. myślałam, że już dawno nie istnieje.
pisałam, a raczej opisywałam tu swoje raczej mało udane życie kilka lat temu. nie wiem jak to się stało, że byłam taka smutna, rozchwiana emocjonalnie. pewnie wpłynęlo na to kilka czynników. nie był to dla mnie najwidoczniej dobry czas, często pewnie też przesadzałam...
cóż, dobrze, że się skończyło;) jestem starsza o te 5 lat, może wcale nie mądrzejsza, może nawet bardziej samotna niż wtedy. nawet ostatnio dowiedziałam się, gdzie moja miłość sprzed kilku lat pracuje i z chęcią bym go zobaczyła^^ to mogłoby być nierozsądne, jeszcze znowu zaczną się cierpienia^^
eeh nieważne, przydałoby się iść spać, zaraz ferie się kończą.